Alevilerin toplumsal tarihini niteleyecek en çarpıcı husus belki de inançlarını hiçbir zaman özgürce yaşayamamış olmalarıdır. Bu toplum hemen her zaman kısıtlayıcı siyasal koşullarda kendini gizleme refleksiyle hareket etmiş ve kültürel geleneğini ağır bedeller ödeyerek sürdürebilmiştir.  Artık günümüzde cemevlerinin daha kapsamlı ve çevresini de sosyal işlevleriyle ören çok amaçlı mekanlar olarak göstermesi gerektiğine inanmaktayız.  

Önemli olan bu ibadethanelerin  Alevi'lerin  inançlarının bir parçası olarak  sosyal ve kültürel ihtiyaçlarını karşılayan ,onların dünya görüşlerinin yansıtıldığı, sembolik ve simgesel değerlerin çok fazla abartılmadığı, mütevazi, insan ölçeğinde, doğaya ve çevreye saygılı tasarımların nasıl yaratılacağıdır.

'' Yol bir sürek bin bir'' deyişinde anlatıldığı gibi kendi içinde çok sesliliği barındıran, farklılıklara izin veren demokratik bir anlayışa sahip olan Alevilik ile ilgili bir yapı tasarlarken tipolojik bir yapı yaratmak yerine sürekli gelişim ve değişimi savunan,  biçimsel formlar oluşturmadan yapılacağı yerin  ne istediğine bağlı olacak  bir tasarım oluşturmaya çalıştık. 

Yukarıdaki kabulden yola çıkarak   Aleviliğin ritüellerini karşılayacak bir yapı ile yapının yapılacağı yerin ne istediği arasındaki ilişkinin kurulması gerektiğine inanmaktayız. Bu yüzden tasarımımızı iki konu özelinden aktaracağız. Birincisi  alanın-arazi içinde yerleşimin oluşması için fiziki ve beşeri coğrafya,  ikinci meraklısı için  alevi düşünceleri ile kurduğumuz  bağlamsal bilgi.