Projeye başlarken karşımıza çok önemli 3 konu çıktı.

1. Belediye hizmet binası, meydan, pazaryeri, otopark, tren yolu =  Tüm bu birimlerin kent ve kentli ile ilişkilerini kamusal düzlemde doğru tarifleyerek  akışkan ve süreklilikle kent  ve kentliye nasıl ait kılınabilir?

2. Tüm bu birimlerin birbirleri ile doğru ilişkileri  kurularak bir bütünlük nasıl elde edilebilir?

3. Belediye hizmet binası, meydan, pazaryeri, otopark, tren yolu = Hepsi kendi olgularında  nasıl doğru kurgulanmalıdır?

TRENİN İKİYE BÖLDÜĞÜ KENT

Torbalı kuzey güney doğrulsunda yerleşime sahip. Kuzey bölgesi daha çok sanayi güney bölgesi ise konut ve tarım alanlarından oluşmakta. Batıda İzmir-Aydın otoyolu, doğuda eski İzmir-Aydın d100 yolu arasında kalmış. Tam ortasından ise hem şehirler arası hem de İzban’ın kullandığı tren yolu geçmekte. Kenti ikiye bölmüş ve ilişkileri koparmış.  Proje alanımız kentin güneyinde merkezinde  tam da tren yolunun üstünde kalmakta.

Tren deyip geçmemeli. Çocukluğumuzda bile en iyi oyuncağımız olmuştur tren.  Burada ise kentin tam merkezinde. Çok gerçek ve kentin bir parçası haline gelmiş. Kenti ikiye bölen tren, neden tasarımımızın bir parçası olmasın? Tren yolu etrafını hep göz ardı etmişiz. Oysa tren yolu etrafında oluşan parklar ya da meydanlar ‘piyasa’ yeridir. Orada hayat ve canlılık oluşur. Böyle bir yer  merak uyandırır, kim geldi, kim gitti, neler oluyor, Mehmet amcanın elinde ne vardı? Zeynep abla ne giymişti ………………Yalnız çok çiğdem tüketilir, çevre kirliliğine dikkat etmek gerek. Tren yolu aynı zamanda sessizlik ve huzur demektir. Çünkü tren geçmediği zaman uçsuz bucaksız bir boşluktur.

Bu yüzden tren yolunun ikiye böldüğü kenti yine tren yolu ile birleştirmeyi öneriyoruz. Mevcut alt geçidin yanı sıra tren yolu üstünde bir üst teras yaparak kentin iki tarafını birleştirmeyi aynı zamanda bu terastan trenleri izlemeyi, tren geçtikten sonra da tren yolu boşluğuna dalıp şiirsel huzuru  değerlendirmek istiyoruz.