Tasarım ve yaratıcılık barındıran diğer disiplinlerin eğitim programlarında olduğu gibi, mimarlık eğitim programlarında da öğrenciye tasarım ve yaratıcılık becerisi kazandırmaya yönelik teorik ve uygulamalı stüdyo (tasarım) derslerinin ağırlığı oldukça fazladır. Mimarlık eğitiminde stüdyo dersleri usta-çırak ilişkisi içinde, öğrencinin tasarladığı ürünün masa başında kritik edilmesi ile yürütülmektedir. Bu bağlamda mimarlık eğitiminde stüdyonun atölye mantığıyla; birlikte üretilen, tartışılan, vakit geçirilen bir alan olarak  mimarlık eğitiminin en önemli parçası olması gerektiğini düşünüyoruz.

Tasarım tartışmalarının başlangıcında ihtiyaç programında belirtilen "Tasarım Stüdyo"larını "yerden" bağımsız olarak tasarımın temel parçası olması gerektiği kararını verdik. Bu kararın doğrultusunda; yönetim, eğitim mekanlarının ve ortak alanların stüdyolara eklenen ve mekansal olarak stüdyoyu merkez kabul eden bir eğitim modeli üzerinde tartıştık. Başka bir deyişle Mimarlık Fakültesi'ni büyük bir tasarım stüdyosu olarak değerlendirdik. Birbiri içine geçen mekanlar vasıtasıyla herkesin birbirine ulaşması kolay, görünür, teorik ve pratik eğitimi içiçe geçirerek karma bir eğitim modeli oluşturabilecek ve bu eğitim modelini Türkiye'de tartışmaya açabilecek bir yapı üzerine yoğunlaştık. Mimarlık eğitiminde usta-çırak ilişkisinin çok önemli bir payı bulunduğunu, fakat aynı mekanı paylaşan ve üreten öğrencilerin birbirlerinden daha fazla şey öğreneceklerini düşünüyoruz.